Smithsonite (très rare!) De Sint Eulalia dans le sud du Mexique.

Het mineraal Smithsoniet (of zinkspaat) is een zink-carbonaat met de chemische formule ZnCO3. Het is ook bekend onder de benamingen galmei en kalamijn. De Franstalige naam voor het plaatsje Kelmis La Calamine verwijst naar laatstgenoemde benaming. Smithsoniet kan wit, grijs, groen, roze of blauw zijn, met een witte streepkleur. Het heeft een soortelijk gewicht van 4,4 en een hardheid van 4,5 op de Hardheidsschaal van Mohs. De glans is glas- tot parelachtig en het materiaal is doorzichtig tot doorschijnend. Het normaal voorkomend smithsoniet, supergenetisch ontstaan door oxidatie van zinkertsen, wordt geassocieerd met andere supergenetische loodmineralen. De belangrijkste vindplaatsen zijn Broken Hill in Nieuw-Zuid-Wales (Australië), Tsumeb in Namibië en de Kelly-mijn te Magdalena in New Mexico (Verenigde Staten). Ook in Monte Poni op Sardinië zijn mooie aggregaten en stalactieten gevonden. In België wordt smithsoniet aangetroffen in de omgeving van Kelmis en Moresnet, alwaar het op grote schaal werd ontgonnen.