Gazebofait en Style- Louvre (H450 cm x 300 cm diamètre)

Het Louvre (Frans: Musée du Louvre of kortweg: Le Louvre) is een van 's werelds grootste musea gelegen in het 1e arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs. Het ligt net ten noorden van de Seine. Het bestaat uit drie vleugels: de Richelieu-vleugel, de Sully-vleugel en de Denon-vleugel. De Mona Lisa van Leonardo da Vinci is waarschijnlijk het beroemdste stuk uit de collectie van het Louvre. Het museum maakt deel uit van de Réunion des musées nationaux et du Grand Palais des Champs-Élysées. Het is sinds jaren 's werelds bestbezochte museum. De markies van Marigny, door Lodewijk XIV als beheerder van het Louvre aangesteld, liet ondanks een beperkt budget, de Cour Carrée voltooien door Jacques-Germain Soufflot. In 1779 kreeg de nieuwe beheerder, de graaf van Angiviller, het idee om het Louvre te gaan gebruiken als onderkomen voor (een gedeelte van) de koninklijke kunstcollectie. Zijn idee krijgt echter geen tijd om waarheid te worden door de tussenkomst van de Franse Revolutie. Hoewel er door de revolutie geen koning meer is, wordt het Louvre toch niet gezien als volledig volksbezit. D’Angiviller zet zijn idee voor een museum door bij de nieuwe machthebbers, die inzien dat de nationale kunstcollectie beschermd moet worden tegen de verwoestingen die de revolutie met zich meebrengt. Het idee van een nationaal erfgoed begint zich te ontwikkelen en in 1791 beslist de Wetgevende Vergadering dat in het Louvre een museum gevestigd zal worden. Op 10 augustus 1793 werd het Louvre geopend als museum, een van de oudste ter wereld. Nog ouder zijn het Ashmolean Museum (1683), het museum van Dresden (1744) en de Vaticaanse Musea (1784). 

Jaspis is een opake en fijnkristallijne variëteit van kwarts. De chemische samenstelling is identiek aan die van agaat, vuursteen en hoornkiezel. De kleuren zijn variabel, van geel via rood en roodbruin tot groen. Jaspisstenen worden geslepen en gepolijst om in sieraden gezet te worden. De naam jaspis is via het Latijn en het Grieks (íaspis) ontleend aan een Semitische taal en betekent "gevlekte of gespikkelde steen". De belangrijkste vindplaatsen van jaspis zijn India (Dekkanplateau) en Mexico (gele), Duitsland (rode) en Afrika, Australië, Brazilië, Egypte, Frankrijk en de VS (overige kleuren). Jaspis wordt al sinds de oudheid als edelsteen bewerkt. Men maakte er bijvoorbeeld zegelstenen, kleine gesneden stenen en galanterieën van. Men schreef jaspis magische krachten toe. In de oudheid werd het wel de moeder van alle stenen genoemd. Het wordt tegenwoordig gebruikt in cabochons, tafelslijpsels en kunstnijverheidsvoorwerpen. Imitaties worden gemaakt van glas. De Egyptenaren en Grieken gebruikten jaspis al om de seksualiteit te versterken en om een spoedige zwangerschap te bereiken. Bij de indianen werkte de gele jaspis als regensteen. Er wordt een aantal geneeskrachtige werkingen aan jaspis toegekend, zoals stressvermindering, gewichtsverlies, bestrijding van maagklachten en verhelpen van leverproblemen. Jaspis hoort volgens diverse literaire bronnen bij de sterrenbeelden Ram, Maagd, Kreeft en Schorpioen. In het christelijke geschrift Openbaring 4:2-3 staat geschreven: Op hetzelfde moment raakte ik in vervoering. Er stond een troon in de hemel en daarop zat iemand. Degene die daar zat had een uiterlijk als van jaspis en sarder, en rond de troon was een regenboog die er uitzag als smaragd.