Unicorn Eenhoorn XXL van Rozenkwarts uit Madagascar

Een eenhoorn is een mythisch dier dat sinds de oudheid wordt beschreven als een beest met een lange, puntige, spiraalvormige hoorn op zijn voorhoofd.De eenhoorn stond afgebeeld op antieke zegels uit de Indusbeschaving en werd genoemd door auteurs uit de Griekse oudheid, zoals Ctesias, Strabo, Plinius de Jongere en Claudius Aelianus. De Bijbel beschrijft ook een dier, de re'em (waarschijnlijk een wilde stier of oeros), wat is sommige vertalingen ten onrechte werd weergegeven als 'eenhoorn'. In de Europese volkscultuur werd de eenhoorn vaak afgebeeld als een wit paard- of geitachtig dier met een lange hoorn en gekloofde hoeven (soms met een geitensik). In de Middeleeuwen en Renaissance werd het gewoonlijk gekarakteriseerd als een zeer wild dier uit de bossen, dat symbool stond voor zuiverheid en genade, dat alleen kon worden gevangen door een maagd. De hoorn zou vergiftigd water kunnen zuiveren en ziekten kunnen genezen. In deze eeuwen werd de tand van een narwal (een soort walvis) soms verkocht als hoorn van een eenhoorn. De oud-Indische mythe over de kluizenaar Gazellenhoorn, verhaalt over Rsyasrnga (of Ekasrnga, letterlijk 'eenhoorn'). Deze Rsyasrnga is de zoon van een godin in de gedaante van een gazelle, en heeft daarom een hoorn op zijn hoofd. Hij werd door een aantrekkelijke courtisane naar het paleis gebracht, om een einde te maken aan een periode van droogte. In 398 v.Chr. werd de eenhoorn vrij gedetailleerd beschreven door de Griekse arts en historicus Ctesias, die aan het hof van de Perzische koning erover hoorde in verhalen van reizigers uit Indië. De Indiase wilde ezels, zo vertelde Ctesias in Indika, waren zo groot als paarden en soms groter. Hun lichamen waren wit, hun hoofden paars, hun ogen blauw. Op hun voorhoofd hadden ze een scherpe hoorn, die wit was aan de basis, rood aan de bovenkant, en zwart in het midden. In Indië en China was er vóór die tijd al sprake van de eenhoorn. Ook de Romein Plinius de Oudere beschrijft het dier.



De kristallen schedels zijn uit kwarts of bergkristal geslepen kunstwerken in de vorm van menselijke schedels. Deze doken op in de tweede helft van de negentiende eeuw en werden oorspronkelijk toegewezen aan diverse precolumbiaansebeschavingen. Onderzoek in de jaren negentig van de twintigste eeuw, onder andere met behulp van een scanning tunneling microscoop toonde aan dat in elk geval een aantal van deze schedels vervalsingen zijn. Deze zijn met slijpinstrumenten gemaakt die pas in de tweede helft van de negentiende eeuw ontwikkeld werden.Er bestaat een sterk vermoeden dat een aantal van de kristallen schedels vervaardigd zijn in opdracht van de Franse handelaar Eugène Boban en door hem verkocht zijn. Eén van de bekendste schedels is de Mitchell-Hedges skull. Deze zou door de Britse avonturier F. A. Mitchell-Hedges in een ruimte onder de ruïnes van Lubaantun in Belize gevonden zijn. Later bleek hij deze schedel onderhands gekocht te hebben in het Londense veilinghuis Sotheby's. Zijn vrouw gaf als reden dat hij de schedel slechts als onderpand aan iemand gegeven had en deze via Sotheby's teruggekocht had. Na het overlijden van Anna Mitchell-Hedges is de schedel in het bezit gekomen van Bill Homann. In de jaren negentig bleek dat ook de Mitchell-Hedges skull een vervalsing was. In de tussentijd zijn de nodige hypes en legenden ontstaan rond de kristallen schedels. Door hun zogenaamde vindplaats zouden ze eeuwen geleden door de Maya's, de Azteken of een nog 0udere precolumbiaansse beschaving gefabriceerd zijn. Ook zouden deze paranormale gaven hebben en zou je ze nooit recht in de ogen mogen kijken. Volgens een andere legende zouden ze een buitenaardse oorsprong hebben. Er zouden er dertien van op aarde te vinden zijn. Eenmaal herenigd zouden ze hun kennis met de mensheid delen. Ook nu spelen de schedels nog steeds een rol in een deel van de New age-gemeenschap. 

In fictie: 
•In de film Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull uit 2008 worden alle bovenstaande legenden gecombineerd.
•Het verborgen kristal, een boek van Manda Scott, gaat over de kristallen schedels en het 2012-fenomeen van de Maya's.
•In de 21e aflevering van seizoen 3 van de sciencefictionserie Stargate SG-1 uit 2000 (Crystal Skull) verdwijnt Daniel Jackson als hij in een kristallen schedel kijkt.
•De Assassin's Creed-serie verwijst naar de schedels, waar het oeroude artefacten zijn met mysterieuze krachten.

Edelsteen schedels. Edelsteen schedels zijn al populair en mysterieus voor vele culturensinds vele decenia. De schedels hebben een heel diverse betekenis. Keltische schedels staan symbool voor Tijd, Kracht, creatie, initiatie en concentratie. De Keltische cultuur gelooft dat de schedel een zetel van macht en kracht is. Sommige teksten verwijzen naar de schedel als de zetel van onze ziel. Archeologische vondsten leren ons dat de oude Kelten de schedels offerden aan heilige bronnen. De schedel wordt universeel gezien als het symbool van leven en dood. Meer recent wordt de schedel gelinkt aan dood en het omarmen van onze sterflijkheid. In lang vervlogen tijden stond de schedel soms voor leven. Schedels en skeletten zijn het symbool voor de Mexicaanse feestdag, de dag van de dood. De schedel en gekruiste beenderen is een populair symbool voor piraten en vergif. Sommige healers gebruiken schedels om visioenen te zien van het heden, verleden en de toekomst. o.a. Rozenkwarts, bergkristal, rhodoniet, aventurijn en hematiet.

Het mysterie van de schedels