Tibetaans reis altaar ook wel GAU genoemd (ongeveer 13 x 10 cm)

Een Tibetaanse gau is een meestal metalen, kleine altaarschrijn, draagbare relikwiehouder of een houder voor relikwieën ofamuletten voor aan een halsketting of in het haar. Een gau kan bestaan uit een klein beeldje van een Tibetaanse godheid of een Boeddha of vergelijkbare uitbeeldingen, zoals miniatuurschilderingen die tsakli heten. De kleine beeldjes kunnen zijn gemaakt uit metaal, hout of steen; een kleien beeldje die gemaakt zijn met behulp van mallen wordt tsatsa genoemd. Deze laatste kan door hoge vajrayana-lama's gewijd zijn of de klei kan vermengd zijn met de as van een overleden lama. In een gau kunnen relikwieën zoals botdelen, haren, fragmenten van kleding van overleden leraren, religieuze tekstdelen ofgeneeskrachtige kruiden worden opgeborgen. Ook metalen amuletten die thokcha's worden genoemd kunnen in een gau worden, Een gau bestaat normaal gesproken uit twee delen en is naar de aard van het kistje samengesteld. De voorkant is meestal uit met bladkoper, -zilver of -goud bewerkt en kan verder versierd worden met sieraadstenen als koralen enturkooizen of met parelen. Het draagt meestal een voorstelling van een boeddha, godheid of boeddhistisch gelukssymbool en vertoont bij de grotere exemplaren in het midden een raampje. De achterkant is meestal uit koper gemaakt en kan inscripties vertonen van religieuze symbolen. Grotere exemplaren zijn rechthoekig en het bovenste deel steekt meestal boogvorming omhoog, terwijl de kleinere exemplaren vierkant, meerhoekig of rond zijn en aan een halsketting of met een gespje in het haar worden gedragen. De grotere, niet draagbare gau wordt gebruikt voor op het huisaltaar. Ook nomaden bezitten meestal de draagbare gau, maar ze zijn ook op het tentaltaar te vinden. De draagbare exemplaren worden met een stoffen of leren gordel over de schouder gedragen, zodat ze aan de zijkant of achter het lichaam hangen. Deze wijze van het dragen van de gaus is vooral veel in gebruik tijdens bedevaarten.De kleinere exemplaren kunnen voortdurend aan de hals of in het haar worden gedragen. Ze zijn uit waardevolle materialen vervaardigd en worden met feestdagen gedragen.

Tibet (Tibetaans: བོད་, Bod) is een geografisch gebied en een voormalige zelfstandige staat op het Tibetaans Hoogland. Het heeft historisch een eigen volk, cultuur, taal en twee religies: de bön en het Tibetaans boeddhisme. Sinds de invasie van Tibet van 1950-51 behoort het tot de Volksrepubliek China en is het staatkundig verdeeld over een aantal Chinese provincies, waaronder de gehele Tibetaanse Autonome Regio en delen van Sichuan en Qinghai. Cultureel worden ook Ladakh en Sikkim in India, Bhutan en sommige delen van Nepal tot Tibet gerekend. De Tibetaanse Autonome Regio grenst in het zuiden en westen aan Nepal, Bhutan, Myanmar en de Indiase deelstaten Jammu en Kasjmir en Himachal Pradesh, Sikkim, Arunachal Pradesh. Van noord naar oost grenst het aan de provincies Sinkiang (Turkestan), Gansu, Sichuan en Yunnan. Tot 1950, toen het Volksbevrijdingsleger Tibet binnenviel, was Tibet een onafhankelijk land, met een theocratische regering. In de uithoeken van Tibet was de macht in handen van lokale krijgsheren. Voor 1950 was de belangrijkste religieus en politiek leider de veertiende dalai lama Tenzin Gyatso. In 1959 vluchtte hij naar India, waar hij tot de democratische hervormingen van 2000 de regering in ballingschap leidde.