Peruaanse geheel met de handgemaakte lokfluitje voor diverse vogels.

Luister in de ochtend vroeg eens goed... Het davert en het dondert van de vogelzang. Voor ons mensen is de vogelzang iets om van te genieten. Voor vogels draait al dat gefluit maar om twee dingen: oorlog en vrede. DE VECHTERSBAZEN: Waarom oorlog en vrede? De ene reden voor de vogelmannen om te zingen is het verdedigen van zijn territorium tegen rivalen. Met veel van hun gefluit strijden ze in de lente geweldloos met de concurrentie. Ze zingen: ‘Let op, hier ben ik!’, ‘ga weg of ik vlieg je aan’, ‘ik heb ben de sterkste’ of nog beter: ‘ik ben de baas!’. DE VERSIERDERS: De andere reden draait om de vrede, om de liefde. In het voorjaar begint het te kriebelen bij de vogelmannen. Ze laten al hun voorzichtigheid varen en zingen uit volle borst. Hoe langer de man zingt, hoe groter de kans dat er een vrouwtje voorbij komt die de tijd neemt om haar mogelijke partner te bestuderen. DE ZANGERS: Valt het je op dat het hier boven alleen over de mannen gaat? Want inderdaad, alleen de mannen zingen. Vrouwtjes hebben geen territorium te verdedigen en hoeven de mannen niet te versieren. Er is één uitzondering: de roodborst. Mevrouw roodborst zingt wel, echter alleen in het najaar en de winter als zij haar eigen plekje net zo fel verdedigt als de mannen. DE IMITATORS: Soms blijft het niet alleen bij zingen. Sommige vogels zijn ook briljante imitators. Spreeuwen bijvoorbeeld bootsen het geluid van telefoons en alarminstallaties na. Zo zijn er spreeuwen op het Centraal Station in Rotterdam die de treingeluiden nadoen.  Maar de meesterimitator is toch wel de liervogel uit Australië. Je kunt het zo gek niet bedenken of deze vogel kan het.