Indra op stier afkomstig uit een klooster in Nepal.

Indra (Sanskriet: इन्द्र m.) is in de Indiase oudheid een deva die al in de Rig-Veda genoemd wordt als de god van oorlog, de hemel, onweer en regen. Hij is geen asura, maar de laatst gecreëerde god. Hij is een jaloerse god, die de macht beheerst, niet het respect. Hij is de "houder van de bliksem" en wordt afgebeeld met de vajra in de hand. Zoals stormgoden van andere religies van Indo-Europese origine werpt hij de bliksem van de top van de berg. Hij wordt ook "Heer van de bergen" genoemd.
Zijn verschijning is woest en rood en goudkleurig. In zijn rechterhand de bliksemflits, waarmee hij doodt en gesneuvelden tot leven kan wekken. Hij rijdt in een strijdwagen of op de zon. Hij laat zich op latere afbeeldingen rondrijden door zijn reuzenolifant Airavata, de hemelse voorvader van alle Indische olifanten. Zijn wapen is de vajra en hij woont boven op de berg Meru. Daarom wordt Indra ook wel de "Heer van de svargaloka" genoemd. Svargaloka is Sanskriet voor de hemel. Een andere naam die ook wel voor Indra gebruikt wordt is Devendra.

De echtgenote van Indra heet Śacīdevī.
Indra is tevens de god van de kshatriya-kaste, waartoe onder andere hoge militairen en ambtenaren behoren. Indra is in de hindoeïstische traditie een grote veroveraar, drinkt de rituele roesverwekkende drank soma, brengt dingen tot leven en zorgt voor welvaart.