Lapis Lazuli "bijgekleurd" hanger MET 35% KORTING

Lapis lazuli of lazuursteen is een ondoorzichtige halfedelsteen met een intense azuurblauwe kleur. Het is geen mineraal maar een gesteente, omdat het uit meer dan één component bestaat. Het wordt voornamelijk gewonnen in Afghanistan. De belangrijkste component van lapis lazuli is lazuriet (25% tot 40%), een veldspaatvervanger met de chemische formule (Na,Ca)8(AlSiO4)6(S,SO4,Cl)1-2.[1] Andere belangrijke componenten zijn: calciet (wit), sodaliet (blauw) en pyriet (geel - metallisch glanzend). Verder kunnen ook de mineralen augiet, diopsiet, enstatiet, mica's, hauyniet, hornblende, geyeriet (een zwavelrijke variëteit van lollingiet) en noseaan in lapis lazuli voorkomen. Lapis lazuli is voor een edelsteen niet bijzonder hard. Op de schaal van Mohs is de hardheid 5,5, wat betekent dat de steen gemakkelijk door hardere edelstenen gekrast kan worden. Het is daarom niet verstandig juwelen met lapis lazuli samen met hardere edelstenen op te bergen. Van lapis lazuli wordt door alternatieve genezers spirituele kracht toegekend. Lapis lazuli ontstaat meestal door contactmetamorfose in kristallijne marmer. Lapis lazuli was al sinds de oudheid bekend. Er werd in de stad Ur al in 4000 v.Chr. in gehandeld. Het was een van de handelsproducten van de handel tussen Sumer, Dilmun en Meluhha. Het was ook in het oude Egypte zeer geliefd. Het werd bijvoorbeeld gebruikt voor het dodenmasker van Toetanchamon. Er was in het hele Midden-Oosten zo veel vraag naar dat er al in de 13e eeuw v.Chr. imitaties vervaardigd werden. Uit de stad Sidon zijn bijvoorbeeld rolzegels bekend van koning Annipi en zijn vader Adummu die met behulp van kobalt-zouten een donkerblauwe kleur gegeven zijn. Men gebruikte lapis lazuli ook in gemalen vorm als een blauwe kleurstof (ultramarijn), die ook in de schilderkunst van de Renaissance zeer geliefd was.