Rozenkwarts pyramide (40 mm)

Rozenkwarts (Steen der liefde) is een kwarts variëteit. De kleur varieert van donkerroze tot heel licht, doorschijnend roze. Rozenkwarts genoemd naar de roze kleur is vaak gebarsten en meestal iets troebel, De kleurgevende stoffen zijn titaan en mangaan. De kleur kan verbleken, zeer kleine rutielnaalden veroorzaken bij cabochonslijpsel een zesstralige ster. Rozenkwarts wordt al lange tijd als edelsteen bewerkt. De beste rozenkwarts worden gewonnen in Madagaskar. Kattenoogeffect-rozenkwarts komt voor op Sri Lanka. Het komt ook voor in Kenia, Mozambique en Namibië. In Brazilië zijn talrijke vindplaatsen, in Minas Gerais werd in 1959 voor het eerst rozenkwarts gevonden, sommige rozenkwartsen uit Brazilië vertonen kattenoogefect of asterisme. In de Verenigde Staten wordt rozenkwarts gevonden in de staten Maine, Californië, South Dakota en Colorado. Asterisme komt voor bij rozenkwarts uit New York en Georgia. Ook Rusland, Kazachstan, India en Japan leveren rozenkwarts. Slechts zelden wordt rozenkwarts van meer dan 20 karaat gefacetteerd. In het American Museum of Natural History bevindt zich een bol van rozenkwarts van 625 karaat die asterisme vertoont.

Edelsteentherapie Rozenkwarts



De mooiste mineralen, fossielen en edelstenen uit Madagascar.
Madagaskar, officieel de Republiek Madagaskar en voorheen bekend als de Malagasi Republiek, is een eiland in de Indische Oceaan, voor de zuidoostelijke kust van Afrika . De natie bestaat uit het eiland Madagaskar (Het op drie na grootste eiland ter wereld) en vele talrijke kleinere perifere eilanden. Het is een beroemde plek om te duiken en te zwemmen en het is beroemd om zijn hoge kwaliteit edelstenen die zijn gewonnen uit de bodem en rotsen. Wij bij Timmersgems kunnen zeggen met trots dat we de twee na grootste importeur voor Madagaskische edelstenen in Europa zijn, net na een Frans bedrijf. Jaarlijks hebben we minstens 3 grote containers gevuld met de mooiste edelstenen, mineralen en buffelhoorns. Als u een kijkje neemt in onze webshop en showroom vindt u een groot assortiment van Labradoriet, Amethist, Citrien, Rozenkwarts en vele vele andere soorten. Wij doen zaken met 17 kleine familiebedrijven op het eiland. Op deze manier kunnen we garanderen dat u de beste en mooiste edelstenen en mineralen aantreft. Ook ondersteunen we deze families sinds het begin van ons bedrijf 35 jaar geleden. We hebben ons hart verloren aan het eiland, de mensen en de producten. Elk jaar is het een geweldig iets om het eiland te bezoeken en de beste stenen en mineralen voor u te vinden. De natuurlijke hulpbronnen Madagaskar omvatten een scala aan onverwerkte landbouw producten en delfstoffen , waaronder raffia, visserij en bosbouw, en is een steunpilaar van de economie. Madagaskar is een van belangrijkste leveranciers ter wereld van vanille, kruidnagel en ylang-ylang.Andere belangrijke agrarische hulpbronnen zijn onder andere koffie, lychees en garnalen. Belangrijke minerale hulpbronnen omvatten verschillende soorten edelstenen en half -edelstenen, en Madagaskar biedt momenteel de helft van 's werelds levering van saffieren, die werden ontdekt in de buurt Ilakaka in de late jaren 1990. Het eiland heeft ook een van de grootste reserves van ilmeniet ( titanium erts ), evenals belangrijke reserves chromiet, steenkool, ijzer, kobalt, koper en nikkel. Een aantal grote projecten zijn aan de gang in de mijnbouw, olie -en gassector en die geven naar verwachting een belangrijke impuls aan de Madagaskische economie. Hieronder vallen projecten zoals ilmeniet en zirkoon mijnbouw van zware minerale zand buurt Tolanaro door Rio Tinto. Madagascar is een zeer arm land met veel flora en fauna, Op Madagaskar kun je 400 planten en dieren tegenkomen die je NERGENS ANDERS IN DE WERELD kunt vinden. Ook de mineralen blauwe coelestien, Labradoriet en polychroom- & Oceaan- jaspis zijn alleen te vinden op Madagaskar.

De eerste Egyptische piramide is ruim 4500 jaar geleden gebouwd als grafmonument voor een Egyptische farao, de toenmalige heersers van het oude Egypte. Zijn opvolgers volgden hem in deze begraafwijze en zij werden net zoals hun voorganger na hun dood gemummificeerd en met kostbaarheden en persoonlijke bezittingen in het binnenste van een piramide gelegd. In totaal zijn er circa tachtig piramiden bewaard gebleven, gebouwd over een periode van ongeveer duizend jaar. De vroegste vorm van een piramide is de mastaba, een doosvormige constructie waarin belangrijke personen begraven werden. De trappenpiramide van farao Djoser in Saqqara is de eerste stap naar de bouw van ware piramiden.

De vorm van de piramiden had waarschijnlijk twee betekenissen:
1.oerheuvel: volgens één van de kosmogonieën was de oerheuvel of tumulus het eerste dat ontstaan was uit de chaos/water. De oerheuvel stond voor de schepping en de piramide zou de schepping van het herleven na de dood symboliseren.
2.hemeltrap: een 'stairway to heaven': de farao gebruikte de piramide als trap om na zijn dood plaats te nemen tussen de circumpolaire sterren.

Archeologische onderzoekingen zouden hebben aangetoond dat diverse elementen in de bouwstijl en de positionering van de piramiden verband houden met de toenmalige godenverering (zonnegod) en dat rekening werd gehouden met de stand van de hemellichamen. Deze theorie is echter controversieel en wordt door egyptologen als piramidologie beschouwd.
De bouwplaats van piramides werd altijd zorgvuldig uitgekozen. Vaak werden ze gebouwd op een ondergrond van kalksteen omdat dat een sterke ondergrond was. En dat was ook wel nodig voor het gewicht van de piramides. Ook omdat de kalksteen gebruikt werd voor het bouwen van de piramide zelf, en het was handig als de blokken steen dichtbij gewonnen konden worden. De Egyptenaren waren echter niet vanaf het begin goed in het bouwen van piramides. De Egyptenaren wisten eerst niet dat een goede fundering cruciaal was. Zo is de piramide van Meidum op zand gebouwd. Deze is dan ook niet goed bewaard gebleven, er liggen overal kapotte brokken steen om de piramide heen. Nadat de bouwplaats was uitgekozen werd de fundering gelegd. Er werd heel precies uitgemeten waar de piramide zou komen en hoe groot die zou worden. Ook werd rekening gehouden met de kant waar de hoeken naartoe stonden. De Egyptenaren wisten vrij nauwkeurig waar het noorden, oosten zuiden en westen was. Dit hebben ze waarschijnlijk berekend door de sterren te bestuderen. Daarna maakten ze een glad plateau zodat ze een stevige ondergrond hadden voor het enorme gewicht van de piramide. Bij de plaats voor de piramide werd ook rekening gehouden met de aanwezigheid van voldoende materiaal. De stukken steen werden dan ook vaak vlak bij de piramide uitgehouwen en vervoerd vanuit de steengroeve. Soms werden er van een verdere afstand stenen gehaald, bijvoorbeeld in het geval van de piramides in Gizeh. Deze stenen werden dan alleen voor de buitenkant gebruikt omdat ze mooier waren. Voor de binnenkant werd wel de gewone steen gebruikt. Er zijn in de piramides in Egypte granieten platen gevonden van 500 ton. Met hedendaagse hijstechnieken is het hoogst haalbare gewicht 200 ton. Tegenwoordig gaat men ervan uit dat de bouw van een piramide grotendeels het werk van professionele bouwlieden was en niet van slaven, zoals Herodotus stelde. Volgens moderne reconstructies waren voor de bouw van een enkele piramide tienduizenden mensen nodig. Waarschijnlijk bestond het grootste deel van deze bouwvakkers uit de plaatselijke Egyptische boeren die als een soort 'herendienst' voor de farao meehielpen met bouwen als tijdens de periodieke overstroming van hun akkers door de Nijl toch niet op het land gewerkt kon worden. Enige jaren geleden zijn de resten van een complete stad voor de bouwlieden gevonden nabij het plateau van Gizeh. Uit resten van de keukens bleek dat de werkers niets te kort kwamen en een voedzaam dieet genoten, wat ook wel nodig was voor het zware sjouwwerk met de steenblokken. De Egyptenaren van de vierde dynastie hebben nooit opgeschreven hoe ze de grote piramiden gebouwd hebben. Aanwijzingen kunnen worden gehaald uit sommige tekeningen, zoals die uit de twaalfde dynastie waarop kan worden gezien dat water wordt gegoten voor een soort slede. Dit zou kunnen aantonen dat men de slede over natte klei kon voorttrekken om de blokken aldus te transporteren. Er zijn echter ook andere theorieën over hoe de piramides gebouwd zijn. Een is de theorie van de rechte schans. Deze is echter zeer onwaarschijnlijk. De helling mocht niet zo steil zijn, en daarom zou de schans veel te lang worden. Daardoor zou uiteindelijk de schans zelf meer materiaal bevatten dan de piramide zelf. Een tweede theorie is die van de spiraalschans. Volgens deze theorie zou er om de piramide heen een spiraal komen die na de bouw zou worden afgebroken. Wederom is deze theorie zeer onwaarschijnlijk. Ten eerste kunnen zo niet alle delen van de piramide bereikt worden. Ten tweede is het vrijwel onmogelijk om de grote blokken de bocht om te krijgen. In 1989 ontdekten Mark Lehner en zijn vriend Zahi Hawass de overblijfselen van een oude bakkerij. Hier vonden ze resten van tafla. Tafla is een soort klei, als tafla nat wordt is het heel glad en zou het grote blokken steen kunnen verplaatsen met behulp van houten rollers en een spiraalschans. Op deze manier was het mogelijk om de blokken de bochten om te krijgen. Deze theorie is een keer succesvol uitgevoerd door het NOVA, zij het op schaal. Het enige probleem aan deze theorie is nog steeds dat niet alle delen van de piramide bereikt konden worden. De laatste theorie is de zandtheorie. Het idee is dat er aan beide zijden van de piramide een soort houten bak is, een voor een blok steen en een voor zand. Door middel van touwen wordt het blok naar boven getrokken als er genoeg zand in de bak aan de ander zijde zit. Het enige probleem aan deze theorie is dat het zand steeds naar boven gebracht moet worden, dit is mogelijk, maar zou heel veel tijd in beslag nemen.


Pyramides