Griffel Zee-egel XXL afkomstig van de Filipijnen

Zee-egels of egels zijn meestal stekelige , bolvormige dieren , stekelhuidigen in de klasse Echinoidea. Ongeveer 950 soorten leven op de zeebodem, bewonen alle oceanen en diepte zones van de getijdenzone tot 5.000 meter (16.000 voet; 2.700 vadem). Hun onderzoek (harde schelpen) zijn rond en stekelige, kenmerkend 3-10 cm (1-4 inch) in. Zee-egels bewegen langzaam, kruipen met hun buis voeten , en soms zelf duwen met hun stekels. Ze voeden zich hoofdzakelijk met algen , maar ook eten langzaam bewegende of sessiele dieren. Hun roofdieren onder zeeotters , zeesterren , wolf palingen en triggerfish . Zoals andere stekelhuidigen hebben egels vijfvoudige symmetrie volwassenen, maar hun pluteus larven bilateraal (mirror) symmetrie , wat aangeeft dat zij behoren tot de Bilateria , de grote groep dieren phyla die ook chordates , geleedpotigen , ringwormen en weekdieren . Ze worden op grote schaal verspreid over alle oceanen, alle klimaten van tropische tot polaire en bewonen marine benthische (zeebodem) habitats van rotsachtige kusten tot hadal zone dieptes. Zeeëgels hebben een rijke fossiele vondsten dateren uit de Ordovicium , ongeveer 450 miljoen jaar geleden. Hun naaste verwanten van de stekelhuidigen zijn de zeekomkommers (Holothuroidea); beide deuterostomes , een clade die omvat chordaten. De dieren zijn onderzocht sinds de 19e eeuw als model organismen in ontwikkelingsbiologie , omdat hun embryo's waren gemakkelijk waar te nemen; Dit heeft voortgezet met studies hun genoom vanwege hun ongewone vijfvoudige symmetrie en relatie chordaten. Soorten zoals de griffel egel zijn populair in aquaria, waar ze nuttig zijn voor het beheersen van algen. Fossiel egels werden toegepast als beschermende amuletten .