Santa Lucia gelukshart uit Madgaskar, ook bekend als "Eye of Shiva" Mooi decoratief.

Oorsprong van het hartsymbool. In de Middeleeuwen namen ze het niet zo nauw met wetenschappelijke feiten en deden ze zelf weinig onderzoek. Ze namen klakkeloos over wat Griekse wetenschappers hadden uitgevonden en dit ging niet altijd goed. Zo waren de Griekse wetenschappers Aristoteles en Galenus nog niet helemaal uit over de vorm van het hart. De mensen in de Middeleeuwen raakten hierdoor in de war en maakten een mengelmoes van beide standpunten. Ze tekenden het hart met een inkeping en een spitsige punt. Deze vorm werd zo vaak weergegeven dat het op een gegeven moment werd ingeburgerd. Ondanks dat later wereldwijd bekend werd hoe het hart er echt uitziet, is het symbool sindsdien nooit veranderd. Eigenlijk danken we dus het hartsymbool aan de laksheid van de mensen in de Middeleeuwen. Ook zijn er mensen die in een andere oorsprong geloven. Zij denken bijvoorbeeld dat het vrouwenlichaam de inspiratiebron was voor het hartsymbool en de bogen staan voor de ronde borsten of billen van de vrouw. Anderen denken dat het symbool geïnspireerd werd door het kruid Silphium, dat bladeren heeft in de bekende hartvorm. Dit kruid werd vroeger gekoppeld aan genezing en de liefde.

Het hart heeft niet altijd symbool gestaan voor de liefde. De Azteken dachten bijvoorbeeld dat het hart als voedsel diende voor de Zonnegod, terwijl de oude Egyptenaren dachten dat het geweten en intelligentie in het hart lagen opgeslagen. De afbeelding hieronder komt uit de 15e eeuw en is is de eerste bekende visuele bron waarin het hart symbool staat voor de liefde die iemand voelt voor een ander. In de 16e eeuw werd het hartsymbool populair in Europa en groeide het uit tot het bekende symbool voor de liefde.

Jade is de gemeenschappelijke naam voor twee mineralen die als edelstenen worden gebruikt: jadeïet en nefriet. In het economisch circuit bestaat ook nepjade. Deze is minder waard dan echte jade. Men kan de twee van elkaar onderscheiden doordat echte jade in een lange tijdsperiode van kleur verandert als het jarenlang in contact is geweest met menselijke huid. Jade kent veel verschillende kleuren: groen, bruin, zwart of wolkenwit, van zeer licht tot zeer donker. Jade wordt net als zeepsteen en chalcedoon al duizenden jaren geslepen en bewerkt door de Chinezen. Jade werd oorspronkelijk gebruikt als gereedschap maar kwam tijdens de Han-dynastie in zwang als sieraad. De enige plaats waar nefriet wordt gevonden in China ligt in Sinkiang rond de stad Khotan. In de Chinese cultuur wordt alleen bewerkte jade als waardevol gezien. Een klomp onbewerkt jade is dus van mindere waarde. In de Sanzijing staat het vermeld als een vergelijking met onderwijs: "Als men jade niet polijst, is het geen kostbaar ding. Als een mens niet leert, heeft zijn leven geen zin, want hij kent de normen, waarden en respect van het leven niet en zal dus nooit talentvol worden" (玉不琢不成器人不學不知義). Jade wordt gezien als een waardevolle steen die boze krachten weert. Als men een stuk jade lang op zijn lichaam draagt, bijvoorbeeld aan een stuk rode draad om de nek, zal men zien dat de jade langzaam van kleur verandert. Tijdens de Olympische Spelen van 2008 in Peking zijn de medailles voorzien van jade.