Klankschaal " Tadobati" uit Nepal van 1,5 tot 6 kilo per stuk

Typische klankschaal die voor een gedeelte zwart is geëtst en alleen maar voorkomt in de regio rond Patan/Nepal
Klankschalen (ook bekend als 'Himalaya schalen' of 'rin' of suzu gongs in Japan) zijn een soort van bel, gespecificeerd als een staande bel en geen hangende of bevestigd op een steel. Staande bellen raken met hun bodem de grond. De wanden en rand van de klankschaal vibreren en maken zodoende geluid. Klankschalen komen van oorsprong uit Azië en werden gebruikt als deel van het Bon en Tantrische Boeddhisme. Vandaag de dag komen ze wereldwijd voor in vele spirituele tradities zoals Meditatie, relaxen, gezondheid, persoonlijk welbevinden en religieuze oefening. Klankschalen komen oorspronkelijk uit Nepal, India, Japan en Korea. De beste soort komt uit de Himalaya regio en worden vaak Tibetaanse klankschalen genoemd. Oorsprong historie en gebruik: In het Boeddhisme worden klankschalen gebruikt om meditatie te ondersteunen, in trance te raken en tijdens het gebed. Chinese Boeddhisten gebruiken de klankschaal bijvoorbeeld samen met een houten vis tijdens het opzeggen van het gebed en slaan op de schaal tijden een bepaald deel van hun zang de zogenoemde Sutra of Mantra. In Japan en Vietnam worden de schalen veel gebruikt tijdens het gezang maar ook om een activiteit te onderbreken en te veranderen. Het gebruik van klankschalen in Tibet is onderwerp van veel verhalen, sommige mensen zeggen dat ze gebruikt worden en werden voor meditatie, anderen zeggen dat het magische voorwerpen zijn om te transformeren (zelf of een object) Traditioneel worden klankschalen gemaakt van Panchaloha (Dit betekend 5 metalen in het Sanskrit) Een mengsel van Brons, Koper, Tin, Zink en andere metalen vaak met toevoeging van goud en of zilver en Nikkel (7 metalen) Antieke klankschalen produceren meerstemmige, poliharmonische boventonen die uniek zijn voor elke schaal. De hiervoor beschreven tonen duiden een hoge kwaliteit legering van brons aan. Het maken van klankschalen is vaak omschreven als een verloren gegane traditie en vakmanschap. Vaklieden maken nog steeds een bescheiden productie in de verborgen, slecht toegankelijke delen van Nepal.