UFO "blurry" poppetjes (Bestseller) verpakt in zeer draai verkoopdisplay per 12 stuks.

Een stressbal in de vorm van een dierfiguur Een stressbal of handoefenbal is een kneedbaar speeltje, meestal niet meer dan 7 cm in diameter, dat in de hand wordt geperst en door de vingers wordt gemanipuleerd, ogenschijnlijk om stress en spierspanning te verlichten of om de spieren van de hand te oefenen. Ondanks de naam zijn veel stressballen niet bolvormig. Sommige zijn gevormd in grappige vormen en voorzien van pad- of transferprint met bedrijfslogo's. Ze worden als relatiegeschenken aangeboden aan werknemers en klanten van bedrijven . Stressballen zijn het op twee na populairste relatiegeschenk in het Verenigd Koninkrijk. Vanwege de vele niet-ronde vormen die nu beschikbaar zijn, worden stressballen generiek ook wel stressverlichters genoemd. Er zijn verschillende soorten stressballen die afkomstig zijn uit veel verschillende landen. Het meest voorkomende type stressbal in Amerika is het "bean bag" -type, algemeen bekend als een "Hacky Sack". De stressbal die in Australië het meest voorkomt, is het schuimtype, dit type voorkomt dat stress door weerstand de bal knijpt. Het derde type stressbal is de Chinese vorm die bekend staat als de Baoding-bal . Deze zijn niet zoals de anderen, deze zijn niet knijpbaar, ze zijn stevig, ze komen meestal in paren zodat je ze samen kunt rollen om een ​​rustgevend geluid en een soepel gevoel van sensatie in je handen te krijgen

Sinds de late jaren 40 van de 20e eeuw wordt de benaming ufo als zodanig gebruikt, vooral na het Roswellincident, dat in een officieel persbericht werd afgedaan als waarneming van een weerballon. Veel later, in de jaren 90, bracht de Amerikaanse luchtmacht naar aanleiding van een brief, geschreven door Steven H. Schiff en gericht aan het GAO (Government accounting office) een nieuw rapport uit[2] waarin ze bekendmaakte dat de wezens die gevonden waren bij de crash in feite aan weerballons vastgemaakte antropomorfe testdummy's waren. Deze dummy's werden echter pas ontwikkeld in de jaren 50, een aantal jaren na de crash.[bron?] Het begrip vliegende schotel kwam in zwang na de beschrijving door de Amerikaanse piloot en zakenman Kenneth Arnold van vreemde voorwerpen die hij op 24 juni 1947 tijdens een vlucht in de nabijheid van Mount Rainier, in de staat Washington, had gezien. Hij omschreef de bewegingen van negen vliegende objecten "zoals een over het water gekeilde schotel" ("like saucers skipped over water"). Bill Bequette, een journalist van Associated Press, begreep dit verkeerd en schreef in zijn artikel dat de negen objecten zelf schotelvormig waren. Het interview werd een mediasensatie en spoedig daarop volgden andere meldingen van schotelvormige ufo's