Meteoriet uit Campo del Cielo in Argentinië. Een waar museumstuk.

De Campo del Cielo meteoriet sloeg tussen 2200 en 2700 jaar voor Christus in op het grensgebied van de provincies Gran Chaco en Santiago del Estero, in Argentinië. De vindplaats bestaat uit 26 kraters over een oppervlakte van 60km². De grootste inslagkrater heeft een diameter van zo'n 70 meter en is ongeveer 5 meter diep. Locale bewoners dachten vroeger dat de ijzeren brokstukken afkomstig waren van de zon. De naam Campo del Cielo (‘Veld van de Hemel’) is hiervan afgeleid. In 1576 werd de meteoriet (her)ontdekt door de Spanjaarden. De aangeboden stukken zijn recentelijk gevonden op een tiental centimeters diepte in vochtvrije grond, zodat roest nog geen vat heeft gekregen op deze ijzermeteorieten.

Een meteoriet is het deel van een meteoroïde dat op de aarde inslaat na vanuit de ruimte door de atmosfeer te zijn gevallen. Tijdens de tocht door de dampkring wordt het materiaal sterk afgeremd en zeer heet; dit kan als een meteoor te zien zijn. In wezen is een meteoriet puin uit de ruimte. Aan de hand van de samenstelling van meteorieten kan soms bepaald worden wat de herkomst is. Zo zijn er al meer dan twintig gevonden die van de maan afkomstig zijn. Het betreft dan materiaal dat door een andere meteoriet uit de maan is losgeslagen. Ook zijn er meteorieten zoals ALH84001 gevonden, waarvan de herkomst Mars is. In veel gevallen is de meteoriet echter afkomstig uit de planetoïdengordel (ook wel asteroïdengordel genoemd) tussen Mars en Jupiter. Of er ook meteorieten bestaan met een kometaire oorsprong, staat nog ter discussie. Het is mogelijk dat sommige zeldzame, zeer fragiele soorten koolstofhoudende meteorieten van kortperiodieke kometen afkomstig zijn. Veel puin dat in contact komt met de dampkring bereikt de aarde niet, maar verbrandt door de weerstand van de atmosfeer. De brokstukken die verbranden zijn in de nacht zichtbaar als meteoren, ook wel sterrenregen of vallende ster genoemd. Bij grotere stukken die niet volledig verbranden maar gedeeltelijk als meteoriet op de aarde neerkomen, ontstaat bij het passeren van de dampkring een bolide (vuurbol). Dat het om een indrukwekkend verschijnsel kan gaan blijkt bijvoorbeeld uit de bolide van de Sichote-Alin. Die was bij volledig daglicht zeer duidelijk zichtbaar. De vuurbol veroorzaakt door de Nederlandse Glanerbrug-meteoriet uit april 1990, was vlak voor zonsondergang zichtbaar.