Een ster is een bolvormig hemellichaam dat uit lichtgevend plasma bestaat, waarvan de massa voornamelijk (ongeveer 72%) uit waterstof en ongeveer 26% uit helium bestaat. In sterren zijn de druk en temperatuur van de interne gasconcentratie zo hoog dat kernfusiereacties plaatsvinden, waarbij een enorme hoeveelheid energie wordt geproduceerd. Deze energie wordt door de ster uitgezonden als elektromagnetische straling, inclusief zichtbaar licht, vanuit de steratmosfeer. Ook witte dwergen en neutronensterren, de eindstadia van sterren waar de kernfusie is gestopt, worden tot de sterren gerekend. De structuur van een ster wordt bepaald door haar massa en evolutiestadium. De dichtstbijzijnde ster voor ons is de Zon, gevolgd door Proxima Centauri. Veel heldere sterren hebben namen die afkomstig zijn uit het Arabisch, omdat Arabieren de astronomie serieus beoefenden voordat dit in de westerse wereld gebeurde. Een drijfveer hiervoor was de noodzaak binnen de islam om het begin en einde van de ramadan nauwkeurig vast te stellen, wat precieze astronomische waarnemingen vereiste. In de middeleeuwen maakten Arabieren lijsten en hemelkaarten met de Arabische namen van de zichtbare heldere sterren. Toen de interesse in wetenschap in Europa herleefde, namen Europeanen dit pionierswerk, inclusief de sterrennamen, over.