25mm Lavasteen hart uit Italië fraai hart dat geheel met de hand is geslepen.

Het hart is een zeer oud symbool voor de liefde dat door iedereen over de gehele wereld wordt gebruikt. Van oudsher is in meerdere culturen het hart gekozen als zetel der liefde en gevoel. Waarom juist gekozen is voor het hart als liefdessymbool is niet geheel duidelijk. Wellicht omdat het hart automatisch gerelateerd wordt aan het (gevoels)leven en er zonder het hart (lees liefde) geen leven mogelijk is. De hartslag wordt mede beïnvloed door gevoelens; zo gaat ons hart sneller slaan bij verliefdheid. Het hart wordt graag bemind. Het hart heeft liefde nodig. Er wordt zelfs beweerd dat liefde de levensverwachting verlengt, terwijl eenzaamheid juist een averechtse uitwerking heeft. Iedereen kent de uitdrukking: "Hij is gestorven aan een gebroken hart". 

Lava is gesteente in vloeibare vorm. Nadat magma het aardoppervlak of de zeebodem bereikt wordt het lava genoemd. Door verschillen in magmasamenstelling, snelheid van uitvloeiing, temperatuur en chemische, mineralogische samenstelling zijn er meerdere soorten lava, ieder met een eigen gedrag en met als kenmerk een poreuze structuur. Lava kan een vernietigende werking hebben, maar heeft tegelijkertijd ook een creërende werking. Zo kan nieuw land worden gevormd door lava, hierdoor zijn bijvoorbeeld de Hawaïaanse eilanden in de Grote Oceaan ontstaan. Verder is afgekoelde lava -na enige eeuwen van verwering- erg vruchtbaar en kan daarom goed gebruikt worden als landbouwgrond. Het woord 'lava' komt oorspronkelijk uit de Italiaanse taal, en is waarschijnlijk afgeleid van het Latijnse woord labes dat duidt op het glijden of schuiven van de lava. Het woord werd in zijn huidige betekenis voor het eerst gebruikt door Francesco Serao, professor in de geneeskunde aan de Universiteit van Napels, toen hij de eruptie van de Vesuvius in de periode van 14 mei tot 4 juni 1737 beschreef. Serao geloofde dat lava een mengsel van zand en aarde was, dat was gesmolten door de hitte van het vulkanische vuur. Hij beschreef "een stroom van vurige lava" in vergelijking met het water en de modder die na hevige regen van de vulkaan afstromen. Afkoelende stroperige lava hoopt zich vaak op in een vulkanische schacht. Door deze blokkage en de aanwezigheid van gassen in het lava wordt de druk in de schacht opgebouwd. Uiteindelijk vindt een uitbarsting plaats waarbij grote wolken van vulkanisch as en gas ontstaan, evenals pyroclastische stromen. De meest explosieve erupties worden gevolgd door een rustigere periode waarin lava wordt uitgestoten. Als de lava rijk aan silica is ontstaat een langzaam groeiende lavakoepel, een grote kussenachtige structuur vol barsten en spleten. De top en randen van een lavakoepel zijn meestal bedekt met steenfragmenten, breccia en as. Het geharde gesteente dat ontstaat uit lava noemt men uitvloeiingsgesteente. Het uiterlijk en de samenstelling van verschillende uitvloeiingsgesteenten varieert sterk. Als een lavastroom van ryoliet snel afkoelt kan het obsidiaan worden. Als het gevuld is met gasbellen kan het echter ook puimsteen worden. Als dezelfde lava langzaam afkoelt wordt het een lichtgekleurd massief gesteente dat men gewoon ryoliet noemt.