Dieren gemaakt van oud "autostaal" (middelgroot).

Prachtige voorwerpen die als decoratie kunnen dienen van ijzerschroot dat vakkundig is bewerkt en geschilderd is.
Hele dorpen worden hier op Jakarta en Bali van aan het werk gehouden en leven van het vervaardigen van deze voorwerpen.

Schroot is de gangbare term voor metaalafval. Men maakt onderscheid tussen ferroschroot, dat voornamelijk uit ijzer bestaat, en non-ferroschroot, dat uit andere metalen bestaat zoals koper, aluminium, zink, lood en tin. Ook roestvast staal, messing en vele andere legeringen behoren tot het non-ferroschroot. Schroot ontstaat uit afgedankte of anderszins onbruikbare producten. Daarnaast kan het productie-afval van de ijzer- en staalindustrie opnieuw worden ingezet. Huishoudelijk schroot werd vroeger doorgaans opgehaald door een handelaar in oudijzer, vroeger de oud-ijzerboer genaamd. Tegenwoordig wordt het aan de schroothandel op diverse manieren aangeboden. Bedrijven die veel schroot produceren, zoals metaalverwerkende bedrijven, recyclebedrijven en sloperijen, deponeren het in speciale containers, waarbij vaak al een scheiding vooraf wordt gemaakt. Hoe beter men scheidt, hoe meer geld men voor het schroot ontvangt. Ook het gemeentelijk afval bevat schroot. Gemengd afval wordt gewoonlijk in een scheidingsinstallatie van schroot ontdaan, waarbij een elektromagneet het ferroschroot verzamelt en de non-ferromethoden via wervelstroomscheiding worden gewonnen. Ook uit de asrest van een afvalverbrandingsinstallatie kan op deze wijze nog schroot worden gewonnen.