Meteoriet uit Sahara (ontdekt door Nomaden in de jaren 40-er jaren)

Een meteoriet is het deel van een meteoroïde dat op de aarde inslaat na vanuit de ruimte door de atmosfeer te zijn gevallen. Tijdens de tocht door de dampkring wordt het materiaal sterk afgeremd en zeer heet; dit kan als een meteoor te zien zijn. In wezen is een meteoriet puin uit de ruimte. Aan de hand van de samenstelling van meteorieten kan soms bepaald worden wat de herkomst is. Zo zijn er al meer dan twintig gevonden die van de maan afkomstig zijn. Het betreft dan materiaal dat door een andere meteoriet uit de maan is losgeslagen. Ook zijn er meteorieten zoals ALH84001 gevonden, waarvan de herkomst Mars is. In veel gevallen is de meteoriet echter afkomstig uit de planetoïdengordel (ook wel asteroïdengordel genoemd) tussen Mars en Jupiter. Of er ook meteorieten bestaan met een kometaire oorsprong, staat nog ter discussie. Het is mogelijk dat sommige zeldzame, zeer fragiele soorten koolstofhoudende meteorieten van kortperiodieke kometen afkomstig zijn. Veel puin dat in contact komt met de dampkring bereikt de aarde niet, maar verbrandt door de weerstand van de atmosfeer. De brokstukken die verbranden zijn in de nacht zichtbaar als meteoren, ook wel sterrenregen of vallende ster genoemd. Bij grotere stukken die niet volledig verbranden maar gedeeltelijk als meteoriet op de aarde neerkomen, ontstaat bij het passeren van de dampkring een bolide (vuurbol). Dat het om een indrukwekkend verschijnsel kan gaan blijkt bijvoorbeeld uit de bolide van de Sichote-Alin. Die was bij volledig daglicht zeer duidelijk zichtbaar. De vuurbol veroorzaakt door de Nederlandse Glanerbrug-meteoriet uit april 1990, was vlak voor zonsondergang zichtbaar.

 

De Sahara (Arabisch : الصحراء الكبرى) is de grootste zandwoestijn op aarde. Hij is gelegen in Noord-Afrika en strekt zich uit van de Westelijke Sahara aan de Atlantische Oceaan tot aan Egypte aan de Rode Zee. Aan de noordzijde wordt hij begrensd door de Middellandse Zee en het Atlasgebergte. De zuidzijde wordt gevormd door de Sahel, een gebied dat enigszins begroeid is. De rode markering op de bijgaande kaart geeft slechts zeer globaal aan waar de Sahara zich bevindt; de grens is vaag. De naam Sahara is afgeleid van het Arabische woord sahra, dat woestijn in algemene zin betekent. Hoewel vandaag de dag de Sahara een grote woestijn is, was dat niet altijd zo. Tijdens het Pleistoceen en het Holoceen bestond de Sahara nog voor het overgrote deel uit savanne, en er groeiden dan ook veel plantensoorten. In deze perioden konden mensen zich goed handhaven in deze gebieden als verzamelaar en jager. Vermoedelijk leefden de olifanten, bavianen, katachtigen etc. nog tot in het Neolithicum in het gebied dat tegenwoordig de Sahara heet, en tot een miljoen jaar geleden waren er nog planten terug te vinden die we tegenwoordig alleen in natte, vochtige gebieden aantreffen of zelfs in de tropen. In de Sahara zijn nog resten terug te vinden van diverse menselijke soorten, zoals de Homo habilis en de Homo australiphithecus, vermoedelijk al ruim vijf miljoen jaar geleden. In de huidige Sahara kunnen dan ook tot twee miljoen jaar oude stenen werktuigen worden aangetroffen. Tussen 18.000 en 10.000 v.Chr. beleefde de Sahara een extreem droge periode, waarin de woestijn verder naar het zuiden trok. Na 10.000 v.Chr. werd de Sahara weer vochtiger, en rond 8.500 v.Chr. begint het Holoceen subpluviaal, waarin de Sahara een aanmerkelijk vochtiger klimaat en een dichtere menselijke bevolking bezat. Zo'n 6000 tot 4000 jaar geleden trad in de Sahara en Arabië een abrupte verwoestijning op

Engelstalig artikel over deze meteoriet in de Sahara (Daily mail)