Masque buccal avec porte-clés assorti en tissu tissé serré. Protégez-vous et protégez les autres.

Een mondkapje (Nederland) of mondmasker (België) is een textiel mondneusmasker dat functioneert als een spat- of luchtfilter. Het materiaal kan een non-woventextiel van cellulose- of synthetische vezel zijn of een katoenen stoflap. Het mondkapje kan voor eenmalig gebruik of te reinigen zijn. In geval van schaarste worden mondkapjes bedoeld voor eenmalig gebruik soms meerdere malen gebruikt, al of niet met tussentijdse reiniging, indien mogelijk. Mondkapjes zijn er in verschillende kwaliteiten en soorten afhankelijk van het gebruiksdoel en comfort. In de zorg en industrie zijn bij bepaalde handelingen gecertificeerde typen verplicht. Er zijn normen voor chirurgische mondmaskers en ademhalingsbeschermingsmaskers zoals de Europese FFP en Amerikaanse N95-norm. Er worden "mondkapjes bedoeld voor de zorg", en "niet-medische mondkapjes" (ook "mondkapjes voor civiel gebruik" genoemd) onderscheiden. Deze laatste worden wel voorgeschreven voor burgers om de coronapandemie te helpen indammen, bijvoorbeeld het verplichte mondkapje in het openbaar vervoer in Nederland per 1 juni 2020. Mondkapjes zijn grootschalig ingezet bij de bevolking tijdens de Spaanse griep in 1918. Eind 19e eeuw ontstonden de eerste aanbevelingen om ze te gebruiken als bescherming. In 1878 beval in een wetenschappelijk artikel de New Yorkse wetenschapper A.J. Jessup om katoenen mondkapjes te gebruiken bij epidemieën, maar werd destijds niet in praktijk gebracht. De inzet van gezichtsbedekking hield samen met de wetenschappelijke stand van dat moment. Eerder werd er tijdens pestepidemieën door pestmeesters gewerkt met vogelmaskers.