Pierre du Soleil de l'Inde, poli à la main

Het mineraal oligoklaas of zonnesteen is een natrium-calcium-aluminium-tectosilicaat met de chemische formule (Na,Ca)(Si,Al)4O8. Het behoort tot de veldspaten. Het kleurloze, groenige, grijze of bruine oligoklaas heeft een glasglans, een witte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [001] en een goede volgens [010]. De gemiddelde dichtheid is 2,65 en de hardheid is 7. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is noch radioactief, noch magnetisch. De naam van het mineraal oligoklaas is afgeleid van de Griekse woorden oligos en klasein, "weinig splijten". Oligoklaas is een veel voorkomende veldspaat in metamorfe en stollingsgesteenten als pegmatiet. Het maakt onderdeel uit van de plagioklaas-reeks (albiet-anorthiet). De typelocatie van oligoklaas is Twedestrand in Noorwegen. Vermoedelijk hebben de Vikingen oligoklaas als navigatie-instrument gebruikt om op zee bij bewolkt weer de positie van de zon te kunnen bepalen. Dit mineraal kan gepolariseerd licht zichtbaar maken dat door de breking in de atmosfeer kringen rond de zon vormt. Het kristal verdubbelt de ringen. Als beide even sterk zichtbaar zijn is het kristal recht op de zon gericht. De ringen zijn ook zichtbaar als de zon al even onder is.