Jade Buddha-Kopf (B26 x H53 x D23)

Jade is de gemeenschappelijke naam voor twee mineralen die als edelstenen worden gebruikt: jadeïet en nefriet. In het economisch circuit bestaat ook nepjade. Deze is minder waard dan echte jade. Men kan de twee van elkaar onderscheiden doordat echte jade in een lange tijdsperiode van kleur verandert als het jarenlang in contact is geweest met menselijke huid. Jade kent veel verschillende kleuren: groen, bruin, zwart of wolkenwit, van zeer licht tot zeer donker. Jade wordt net als zeepsteen en chalcedoon al duizenden jaren geslepen en bewerkt door de Chinezen. Jade werd oorspronkelijk gebruikt als gereedschap maar kwam tijdens de Han-dynastie in zwang als sieraad. De enige plaats waar nefriet wordt gevonden in China ligt in Sinkiang rond de stad Khotan. In de Chinese cultuur wordt alleen bewerkte jade als waardevol gezien. Een klomp onbewerkt jade is dus van mindere waarde. In de Sanzijing staat het vermeld als een vergelijking met onderwijs: "Als men jade niet polijst, is het geen kostbaar ding. Als een mens niet leert, heeft zijn leven geen zin, want hij kent de normen, waarden en respect van het leven niet en zal dus nooit talentvol worden" (玉不琢不成器人不學不知義). Jade wordt gezien als een waardevolle steen die boze krachten weert. Als men een stuk jade lang op zijn lichaam draagt, bijvoorbeeld aan een stuk rode draad om de nek, zal men zien dat de jade langzaam van kleur verandert. Tijdens de Olympische Spelen van 2008 in Peking zijn de medailles voorzien van jade.

 

Het boeddhisme is in Thailand de belangrijkste religie van het land. In 2011 hing 94,6% van de 66,7 miljoen inwoners de religie aan. De belangrijkste stroming in het land wordt gevormd door het theravadaboeddhisme. Uit archeologische vondsten komt naar voren dat het boeddhisme in Myanmar in ca. de 6e eeuw n.Chr.naar Thailand kan zijn overgeleverd Mogelijk was het boeddhisme ook al eerder in Thailand aanwezig, waarvan dit op zijn vroegst in het jaar 228 v.Chr.geweest is door Uttar Sthavira, een van de zonen van de Indiasekoning Asoka, een Indiaas heerser uit de 3e eeuw v.Chr. en groot promotor en beschermer van het boeddhisme. De stroming die tussen de 8e en 13e eeuw het meest voorkwam in Thailand, was het hinayanaboeddhisme. Daarna verspreidde zich het theravadaboeddhisme door toedoen van de toenmalige koningen van Thailand. Deze invloed kwam vooral door de contacten die er in die tijd waren met Ceylonese boeddhisten. In 1851 volgde Rama IV zijn overleden broer Rama III op. Rama IV was een boeddhistische monnik toen hij de troon besteeg en hij hervormde tijdens zijn regering het boeddhisme in het land naar de vorm zoals deze begin 21e eeuw ook nog wordt beoefend. Hij deed dit door de Dhammayut-school te stimuleren die een groot belang hecht aan de regels uit de Vinaya. Hij werd opgevolgd door Rama V die eveneens een actief pleitbezorger van het boeddhisme was. Zo liet hij een Pali Canon uitbrengen die begin 21e eeuw als een van de belangrijkste en meest volledige in zijn soort wordt beschouwd. Een latere hervorming zorgde ervoor dat de koning de leiding kreeg over de gehele sangha in Thailand