Stilbit, AAA Cabochons, aus Poona in Indien

Het mineraal stilbiet is een sterk gehydrateerd natrium-calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule NaCa4Al8Si28O72·30(H2O). Het tectosilicaat behoort tot de zeolieten. Het (crème)witte, gele, rode of bruine stilbiet heeft een parel- tot glasglans en een witte streepkleur. De gemiddelde dichtheid is 2,15 en de hardheid is 3,5 tot 4. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief. De naam van het mineraal stilbiet is afgeleid van het Griekse stilbe, dat "glans" betekent. Dit vanwege de parel- tot glasglans van het mineraal. Stilbiet is een algemeen voorkomende zeoliet die gevormd wordt in amygdaloidale spleten in basalten, zoals pegmatieten. Er is geen gedefinieerde typelocatie, maar het mineraal werd bestudeerd op IJsland, de Andreasberg in de Duitse Harz, de Dauphinoise Alpen en in Noorwegen.